De macht van het
delen van je eigen inspiratie.
Veel mensen zijn
al overtuigd dat delen een goed idee is en bijna iedereen vind inspiratie fijn.
Of het nu een eigen inspiratie is of die van een ander, het voelt prettig. Het
wordt ineens heel anders om echt vanuit je eigen inspiratie te delen, immers je
stelt je zelf op en wordt daarmee kwetsbaar voor kritiek.
In de komende
15-20 minuten ga ik die stap zetten en ik hoop dat jullie van deze gelegenheid
gebruik willen maken om deelgenoot te worden van mijn inspiratie.
Aan het eind van
het verhaal hoop ik dat mijn inspiratie wat eigen inspiratie opgewekt heeft en
ik spreek direct het verlangen uit daar weer deelgenoot van te worden.
Inspiratie delen
beweegt anderen, Inspiratie delen vormt je wereld en je leven:
Inspiratie delen
geeft macht.
Macht en
inspiratie zijn termen die niet vaak samen gebruikt worden. Maar we doen het
maar al te vaak. Een idee krijgen en
vervolgens daarmee kijken hoe we dat kunnen realiseren. Anderen inspireren om
onze verzoeken in te willigen en zo ons helpen ons doel te bereiken. Kinderen
kennen dit spel als geen ander en van nature hebben zij meer mogelijkheden om
hiermee aan de gang te gaan dan ik zo 1, 2, 3 kan benoemen.
Met macht duiden
we vaak de vaardigheid of het succes aan van dat kinderspel, het vervullen van
ons eigen idee van verlangen of behoefte.
De mate waarin we in staat zijn ons doel te bereiken wordt vaak benoemd
als macht. Of erger de grootte van de
doelen die we bereiken kunnen worden gebruikt om macht af te lezen.
Dit echter, is
niet het onderwerp van gesprek nu. We benoemen vaak inspiratie dat gebied van
ideeën, gedachten en verlangens die juist dat kinderspel te boven stijgen.
Inspiratie, volgens deze definitie is niet om te vormen tot een doel wat we
direct voor onszelf willen realiseren maar wat vaak een algemeen nut dient
waardoor het voor ons allemaal beter wordt. Of Inspiratie tot een niet
materialistisch gewin, een uiting van pure schoonheid, zij het beeld, geluid of
woord.
Om deze vorm van
inspiratie tot macht te verheffen is vreemd, maar let wel, macht wordt hier ook
door getransformeerd. Macht die door het delen van inspiratie tot stand komt is
niet uit te drukken in het doel wat je realiseren kan maar in de gevolgen van het
delen. Met andere woorden, wanneer je vanuit je inspiratie deelt zijn de
gevolgen sterker, groter en vooral vervullender.
Hier komt heel
sterk het verschil tussen doel en gevolg om de hoek kijken. Er is een wereld
van verschil wanneer ik gericht ben op een resultaat of wanneer ik alleen maar
een mogelijkheid creëer. In het eerste geval heb ik helder voor ogen wat er in
de wereld anders moet of ontstaan moet om het gevoel te hebben dat mijn handelen
zinnig is. In het tweede geval voel ik dat het zin heeft een idee te uiten,
ongeacht wat dit teweegbrengt. Voel je het verschil?
Elk idee wat ik
uit is het maken van ruimte voor anderen om in te stappen.
Ik heb dit bij
anderen vaak afgedaan als zomaar een ballonnetje oplaten of een vlieger die ze
wilden laten opgaan of er nog meer resultaatgerichte filters op geplakt. Op
deze manier kijken, en vooral naar mijzelf en mijn eigen ideeën creëert een
oordeel: “Elk idee wat ik uit en waar niemand op instapt was blijkbaar niet
goed genoeg.” Dit creëert twijfel voor elke nieuwe inspiratie,
een weg die ik
niet wil gaan.
Elk idee wat ik
uit is het maken van ruimte voor anderen om in te stappen.
Ik zeg dit
eigenlijk alleen maar om een onderscheid te maken met de gedachte “anderen zijn
het wel of niet eens met mijn idee”. Eenzelfde onderscheid als een open of
gesloten vraag kun je plakken op open en gesloten ideeën. Open ideeën zijn
inspiratie.
Het maakt zelfs
eigenlijk niet uit hoe ik het naar buiten breng, alleen al dit besef van ruimte
voor de ander maakt een idee tot een inspiratie.
Ik denk vaak:
“Gewoon mijn
inspiratie, mijn idee neer zetten? En dan allerlei kritiek over me heen
krijgen? Dan gaat iedereen er iets van vinden? “
“Een beetje
kletsen dus? Dat gaat toch nergens heen? “
“En als het een
goed idee is, gaat iemand er mee aan de haal, wat dan? Dan wordt het iets
anders dan ik in mijn hoofd heb! Ik haal er dan niets meer uit!”
De meest smerige
in dat rijtje voor mij zijn: “Kom ik dan wel voor mijzelf op?” “Neem ik dan wel
verantwoordelijkheid voor (de gevolgen van) mijn uitingen?” Of te wel,
eigenbelang en controle.
En vooral de
aller engste: “Wat als het werkt en mijn idee tot leven komt?”. Daar wordt ik
onzeker van en schiet ik terug in de blokkades van eigenbelang en controle.
Ik zal heel
eerlijk zijn. Hoe langer ik bezig ben eigenbelang en controle uit te bannen hoe
exotischer de vormen zijn waarin ze zich manifesteren. In de kern zijn dit mijn
echte blokkades om niet vol vanuit inspiratie te leven en te delen.
Hoe kom ik van ‘inspiratie
delen geeft macht’ naar geblokkeerd worden door eigenbelang en een verlangen
naar controle? Die is makkelijk: open zijn is eng. Maar hoe kom ik van
eigenbelang en controle uitoefenen naar inspiratie delen? Die is wat lastiger.
Inspiratie delen
geeft macht.
Macht aan de
ander. Macht om te kiezen, om open te staan. Inspiratie delen geeft een ander
macht om geïnspireerd te worden om inspiratie toe te voegen. Inspiratie delen
geeft macht met ideeën te spelen voor ze geaccepteerd worden of losgelaten. En
in dit spelen schuilt de kracht van de verbinding. Mijn spelen is leren en mijn
leren is spelen. Het leren, van het idee, van elkaar, van het spelen, de
inspiratie en het inspireren op zich, is dat wat verbindt.
Los van het
effect in termen van actie, ‘verandering in de wereld’, meetbaar en objectief
zal altijd bij het delen van je eigen inspiratie dit spel jezelf en de ander
vormen en zal dit spel een toevoeging zijn in de totale collectie van
belevingen. Meer nog dan welk denkbaar resultaat dan ook zal deze beleving je
eigen zijn vormen tot een levendige bijdrage in het geheel.
Deze levendige
bijdrage is waar de macht voor jezelf te vinden is, het eigenbelang en de
controle. Door te spelen met deze levendige bijdrage manifesteer je jezelf in
je volle zijn en oefen je invloed uit op je omgeving.
Mijn eigen
inspiratie delen.
In eerste
instantie maakt het niet uit of ik inspiratie deel in de vorm van eigen werk of
werk van een ander. Het is wel van enorm belang dat ik zelf geraakt ben. Elke
keer als ik met mijn aandacht bij mijn inspiratie ben er een deel van wat ik
voorheem mijzelf noemde een beetje oplost. En wat vrijkomt is warmte of zelfs
vuur.
Ik merk dat
wanneer ik ideeën van mijzelf uit of het werk van anderen roem omdat ik er
zogezegd een beetje week van binnen wordt en dit ook vanuit die inspiratie
breng ik altijd een warme
ontvangst vind ook al ligt er vaak een hobbeltje voor me voor ik dat doe.
Ik merk ook dat
wanneer ik deze gedachten bij me draag ik ook open sta voor de inspiratie van
een ander en het spel beginnen kan. Ik merk dat ik dan ook vind wat ik nodig
heb, of dat nu bevestiging, mogelijkheid of nieuwe inspiratie is.
Dit effect wordt
steeds groter naar mate de inspiratie die ik deel steeds echter wordt. Echt in
de zin van dichtbij wat mij diep raakt. Ik bedoel nu niet grote emotionele
drama’s maar vooral waar wordt ik warm van, waarvan gaan mijn sappen stromen,
waar gaat mijn hart sneller door kloppen.
Echt in de zin
van wat dieper in mijzelf ligt, ik bedoel dit nu heel letterlijk. Hoe vaak is
het mij niet gebeurd dat ik in een gesprek idee op idee op gedachte op spel op
grap op speling heb gestapeld om op deze manier de ladder van inspiratie de
wolken in te klimmen. Helemaal niets mis mee en erg leuk om te doen. Mijn hart
klopt sneller, mijn ogen glimmen, mijn gedachten gaan sneller ik raak
enthousiast. Ook op die manier werkt het.
Mijn levendige
bijdrage wordt nog eens zo veel echter wanneer het voortkomt uit de warmte die
in mij opwelt, wanneer ik deel vanuit ontroering.
De bevestiging,
mogelijkheden en inspiratie die ik ontvang zijn zoveel krachtiger en geven mij
meer macht wanneer ik mijn eigen inspiratie deel in het volle besef dat deze
ook gekregen is en ik mijn eigen noem puur en alleen omdat het mij raakt.
Als we het dan
toch of ‘echt eigen ik’ hebben, uiteindelijk het enige wat ik zo kan noemen is:
het geraakt
worden en waar ik anderen raak vanuit het geraakt zijn: het delen van
inspiratie.